Money makes the world go round. Gaat het nou wel goed met de wereldeconomie of komt er maar geen einde aan de crisis?

Wie de krant leest en het nieuws volgt kan er inmiddels geen touw meer aan vastknopen. Beurzen gaan gestaag omhoog, maar de werkeloosheid neemt niet af. Bezuinigingen en boycots, we hebben er allemaal mee te maken. Het begon in 2008 en nu staan we op de drempel van 2015. Het waren de beruchte 7 magere jaren. Komen de vette eraan of is er iets anders aan de hand?

 

Dit najaar zullen drie experts, ieder vanuit zijn eigen invalshoek, het groter plaatje komen schetsen:

– 14 oktober – Herman Wijffels, econoom en oud-bankier – o.a. bij de Rabobank, de wereldbank en voormalig voorzitter van de SER,

– 10 november – Willem Middelkoop, ondernemer en schrijver, publicist – hij schreef het boek ‘Als de Dollar valt en recent ‘De Big Reset’,

– medio februari 2015 – Joris Luyendijk, journalist – hij versloeg de afgelopen jaren de Londense City voor o.a. NRC en de Guardian.

Linksom of rechtsom, we hebben allemaal te maken met geld. Of je student ben of college-lid, bankdirecteur of dakloze, minister of militair, niemand ontsnapt aan het systeem. Maar klopt het systeem wel? Is de welvaart voldoende eerlijk verdeeld? Komen we vanzelf weer uit de crisis als we wat slimme maatregelen nemen? Kan jij er wat aan doen of moeten anderen de problemen maar oplossen? Hebben we voldoende tijd of staat het water ons letterlijk aan de lippen? Kunnen we alles oplossen met meer techniek en meer regels en controle?

 

De eerste spreker is Herman Wijffels.

 

Zijn betoog gaat over de transitie die nodig is voor de mensheid om in harmonie met elkaar en met de planeet te leven. De menselijke ontwikkeling gebeurt in cycli, constateert hij, en het wordt pijnlijk duidelijk dat we op dit moment aan het einde van staan van een cyclus. Een nieuwe cyclus is niet vanzelfsprekendheid profijtelijk als we nu niet de juiste richting weten te kiezen.

De oude organisatiemodellen, vaak piramidale structuren, passen niet meer. De industrialisatie zoals we die nog steeds kennen voldoet niet meer: het is lineair denken in een cyclische wereld. Daarbij hebben te grote groepen te weinig geprofiteerd van de welvaart van de afgelopen decennia. Niet alleen de macht maar ook het geld zit inmiddels bij enkelen terwijl de helft van de mensheid het moet doen met minder dan de kruimels.

In grote lijnen gaat het natuurlijk om duurzaamheid. Niet alleen duurzaamheid in de relatie van mensen met hun omgeving, de natuur, de Aarde, maar ook duurzaamheid in de relaties van mensen onderling. Er is nu op alle vlakken onvoldoende ambitie om te komen tot een betere kwaliteit in relaties. Wat houdt ons tegen? In grote lijnen zijn dat op dit moment de globale menselijke systemen: geld, banken, politiek, grote bedrijven, religies. Oude piramidale constructies, constateert Wijffels.

Wat nodig is, volgens Wijffels, is een volgende ‘release’ van bewustzijn. Het moet gaan om andere waarden voor ieder individu en voor de mensheid als geheel. Het moet gaan over levende materie in plaats van dode materie. Discussies moeten gaan over leiderschap als dienend model; over individueel leven wat je bent tegenover het huidige leven naar wat er van je verwacht wordt.

De ondersteuning van de transitie zal een harmonieuze samenwerking moeten zijn van technologische ontwikkelingen, gestuurd door een verantwoord gebruik ervan, naast het duurzaam inzetten van onze gezamenlijke middelen. Heel belangrijk is uiteraard het energievraagstuk. Nieuwe vormen van decentrale energieopwekking zijn nodig. Maar steeds meer wordt ook water een probleem. Schoon drinkwater, een grondrecht voor iedere wereldburger, is geen vanzelfsprekendheid. Grondstoffen worden schaars gezien de manier waarop wij er mee omgaan.

Technologische ontwikkelingen zien we gaan in de richting van miniaturisering en thuisproductie. We moeten daarbij ook serieus kijken naar het beperkende rol van patenten, tegenover het alles open source maken, willen we als mensheid de volgende stap kunnen maken.

Wijffels ziet dat we midden in een transitie zitten. Niet iedereen ziet dat of wil dat zien maar we hebben feitelijk geen keus: wie wil mee en kan dat, wie niet? Wat is nodig voor verandering en wie zullen daarbij voorop lopen? Willen of kunnen we controle hebben over deze processen of geven we ze de ruimte?

Een twee uur durend boeiend betoog van een belezen, bereisd en bevlogen mens over jou en mij en de wereld. In de Mensheid 2.0 is daar geen verschil meer tussen.

Deze lezing wordt aangeboden in samenwerking met The Energy Club, Technologisch Gezelschap, SV Hezarfen, Lijst Beta, StuD, VSSD, Gezelschap Leeghwater, het Veritas Forum, Stylos, WISV Christiaan Huygens, Delftsche Studenten Bond, Ecolution, Virgiel, STIP, MoTiv, Elektrotechnische Vereeniging, CSR, VGSD, VOX Delft, VvTP, Wolbodo, en Students4Sustainability